Tranen om Bora

Bora, met haar typische houding en uitstraling die deed denken aan een barones en die ons altijd zal bij blijven

 

Op 3 augustus heeft Bora totaal onverwacht het leven gelaten. Haar baarmoeder zou verwijderd worden ten gevolge van een baarmoederontsteking. Tijdens de operatie traden complicaties op, deze complicaties kostten haar ondanks de goede zorgen van de dierenartsen het leven.

's Ochtends bracht ik Bora naar de kliniek om vervolgens riching werk te vertrekken. Ze bleek me nakijken, een blik die ik nooit zal vergeten. Acheraf stel je je dan de vraag of ze aanvoelde wat er op til was, onmogelijk maar toch blijft het bij.
Bora verloor al van in het begin van de ingreep abnormaal veel bloed, medicatie voor stolling werd toegediend en even leek dit te werken, maar niet lang. Het bloed stolde niet en Bora gleed zachtjes weg, ondanks alle pogingen van de dierenarsten om haar te redden.
 

Amper 10 dagen na het overlijden van Luca, hebben we ook Bora begraven. Het blijft onwerkelijk, regelmatig schiet ik wakker in de waan dat ze er nog steeds is.
Mijn dank gaat uit naar onze dierenartsen. Kristel, Carolien en Michel hebben alles gedaan om haar te redden, maar het heeft niet mogen zijn..

Bora woonde sinds juli 2009 bij ons. Ze is afkomstig uit Zuid-Italië en kwam hier aan als een verlegen en teruggetrokken hond, zelf slaagden we er vrij snel in om haar vertrouwen en vriendschap te winnen maar naar vreemden bleef ze terughoudend. Ook dat veranderde, sinds vorig jaar bloeide Bora helemaal open en wist ze de harten te stelen van zowat iedereen die bij ons op bezoek kwam.
De oorspronkelijke bedoeling was dat Bora enkele nestjes bij ons zou krijgen, en dat er één pup zou teruggaan naar de fokker. Na de eerste dekking was Bora drachtig, de pup was zodanig zwaar en kwam in stuitligging, door het tekort aan zuurstof kwam hij levensloos ter wereld. De pogingen daarna bleven vruchteloos en toen er in 2010 Leishmania werd vastgesteld bij Bora (vermoedelijk werd ze in Italië of Spanje gestoken door de zandvlieg die deze aandoening verspreidt) besloten we Bora uit te schakelen voor de fok. Bora werd met succes behandeld voor Leishmania, echter is dit een ziekte die men nooit helemaal kan uitschakelen en die vroeg of laat weer de kop kan opsteken. Of er een verband is tussen de complicaties tijdens de operatie en de Leishmania zullen we nooit weten, maar de kans bestaat.

Bora was enorm zachtaardig van karakter, een beetje dominant ten opzichte van andere teven en had een eigen willetje. Een makkelijke hond die graag mee wandelen ging, er van hield aangehaald te worden en die zich snel aanpaste van het leven in een kennel aan het leven in een familie en roedel. We hadden haar graag nog een heel aantal gelukkige jaren zien beleven, Bora werd 4,5 jaar.
Ze wordt ontzettend gemist en zal voor altijd een bijzondere plek in on hart hebben.

  

Bora en ik, september 2009

2010

  

2010



 

2010



Bora, met een pup van Nina